Wierzymy, że Bóg stwarza

Od neuronów do obłoków, od DNA do odległych galaktyk – jesteśmy otoczeni cudami. Lecz piękno stworzenia zostało „uszkodzone”.

Bóg ukazał w Piśmie Świętym wiarygodny i historyczny opis swojego dzieła stwórczego. Stworzył wszechświat, a w sześciu dniach nieodległego [zgodnie z chronologią biblijną] stworzenia uczynił „niebo i ziemię, morze i wszystko co w nich jest” i odpoczął w siódmym dniu. W ten sposób ustanowił szabat (sobotę) wieczną pamiątką swojego dzieła wykonanego i ukończonego podczas sześciu literalnych dni, które wraz z szabatem stanowiły tę samą jednostkę czasu, co okres zwany dziś tygodniem. Pierwsi mężczyzna i kobieta uczynieni zostali na podobieństwo Boga jako koronne dzieło aktu stworzenia, otrzymując zarówno władzę nad ziemią, jak i obowiązek troski o nią. Gdy świat został ukończony, był „bardzo dobry”, ukazując chwałę Boga

Mężczyzna i kobieta stworzeni zostali na podobieństwo Boga. Bóg obdarzył ich indywidualnością, a także zdolnością swobodnego myślenia i działania. Pomimo tego, że człowiek stworzony został jako istota wolna, to jako niepodzielna jedność ciała, umysłu i ducha jest w pełni zależny od Boga. Gdy nasi pierwsi rodzice okazali nieposłuszeństwo Bogu, wyparli się tej zależności od Niego i stracili swą wysoką pozycję. Ich podobieństwo do Boga uległo zatarciu i zaczęli podlegać śmierci. Ich potomkowie odziedziczyli tę upadłą naturę wraz z jej konsekwencjami. Rodzą się zatem ze słabościami i skłonnością do zła. Lecz Bóg w Chrystusie pojednał świat ze sobą i poprzez swojego Ducha przywraca w skruszonych śmiertelnikach obraz ich Stwórcy. Zostali stworzeni na Jego chwałę, dlatego są powołani do miłowania Boga i bliźnich oraz troski o otoczenie.